هرکه را رسمِ
وفاداری به جاست
با الفبای «صَفَر» دَردآشناست
صادِ آن صافی
شدن بی غَلّ وغَش
کربلا تا کوفه
را سعی و صفاست
فاء این ماهِ خدا، فردوسِ
عشق،
فیضِ عُظما بُردن از اشک وعزاست
از نفیر ماه
حُزنِ اهل بیت
ناله هایی در
نوای نینواست
تعزیت گوی خدا
خیل مَلَک
اربعین در هر
صَفَر همراهِ ماست
«اربعین» آغاز حرفش با الف
اَلفُ اَجرٍ فِی المَصائِب، اَو بَلاست
بای آن بانویی
از بـنت الهُدا
کوه صبرو طاقت اندرکربلاست
عقدِخون بستن
درعین اربعین
رسمِ عُشّاقِ حسینُ
اَتقیاست
یای آن یا
لَیتَنا کُنّا مَعَک
بی دغلبازی وَ
بی رنگ وریاست
نونِ آخرنوشدارویی
عجیب
از برای دردِ بی
درمانِ ماست
کار زینب در صفر
افشاگریست
خطبه هایش چون
علیِّ مُرتَضاست
آخِرِ این ماه
پُر اندوه و غم
وامحمّد ،
واحَسَن اَو، وست
غلامرضا مهدوی
نوای انتظار منبع
درباره این سایت